Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2025 r.

Sąd Rejonowy w Tarnowie V Wydział Gospodarczy

w składzie

Przewodniczący sędzia Michał Bień

Protokolant Kinga Ciszewska

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2025 r. w Tarnowie

sprawy z powództwa A. Ś.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ć.

o zapłatę kwoty 36.900,00 (słow­nie: trzydzieści sześć tysięcy dziewięćset) zł wraz z od­set­kami

I.  zasądza od strony pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz powoda A. Ś. kwotę 36.900,00 (słow­nie: trzydzieści sześć tysięcy dziewięćset) zł wraz z od­set­ka­mi ustawowy­mi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczony­mi od kwot

1)  6.150,00 (słow­nie: sześć tysięcy sto pięćdziesiąt) zł od dnia 1 listopada 2022 r. do dnia zapłaty,

2)  30.750,00 (słow­nie: trzydzieści tysięcy siedemset pięćdziesiąt) zł od dnia 6 stycznia 2023 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od strony pozwanej (...)spółki z ograniczoną odpowiedzial­nością na rzecz powoda A. Ś. kwotę 5.462,00 (słow­nie: pięć tysięcy czterysta sześćdziesiąt dwa) zł wraz z odset­kami ustawo­wymi za o­póź­nienie liczonymi od kwo­ty 5.462,00 (słownie: pięć tysięcy czterysta sześćdziesiąt dwa) zł od dnia u­pra­womocnienia orzeczenia do dnia zapłaty tytułem kosztów proce­su.

SSR Michał Bień

sygn. akt V GC 209/24

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowie
z dnia 30 stycznia 2025 r.

I

Powód A. Ś. w pozwie wnie­sio­nym w po­stępowaniu upominawczym w dniu 15 marca 2024 r. (data oddania przesyłki w placówce pocz­towej o­pe­rato­ra pocztowego obowiązanego do świadczenia usług powszech­nych) skiero­wa­nym przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ć. doma­ga­ł się zasą­dze­nia kwoty 36.900,00 zł wraz z od­set­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóźnie­nie w transakcjach handlowych liczo­nymi od kwot

1)  30.750,00 zł od dnia 5 stycznia 2023 r. do dnia zapłaty,

2)  6.150,00 zł od dnia 1 listopada 2023 r. do dnia zapłaty

a także zasądze­nia kosz­tów postępowania w tym kosztów zastępstwa proceso­we­go według norm prawem przepi­sanych wraz z odsetkami ustawowymi za o­póź­nienie.

Na uzasadnienie żądania pozwu A. Ś. podniósł, iż 7 październi­ka 2022 r. strony zawarły ze sobą umowę o opracowanie wniosku o dofinansowanie projektu w ramach naboru wniosków o dofinansowanie projektów w ra­mach programu RE_OPEN UK. Podpisaną umowę strona pozwana przesłała po­wodowi pocztą elektroniczną. W wyniku prowadzonej korespondencji i pracy powoda nad wnioskiem strona pozwana 14 października 2022 r. przesłała A. Ś. podpisane oświadczenie, w którym m. in. oświadczyła, że za­poznała się z regulaminem naboru o dofinansowanie projektów i akceptowała je­go zasady.

Powód podał, że 20 października 2022 r. przesłał stronie pozwanej pierw­szą wersję wniosku. Następnego dnia strona pozwana otrzymała wniosek z informacją o konieczności zapoznania się, weryfikacji i wysłania. Strona pozwana tym samym przed wysłaniem wniosku miała pełną wiedzę co do jego za­kresu i w pełni go akceptowała. W dniu 24 października 2022 r. powód przesłał stronie pozwanej pocztą elektroniczną fakturę VAT numer (...) za opracowanie wniosku o dofinansowanie.

A. Ś. naprowadził, że wniosek strony pozwanej uzyskał pozytyw­ny wynik oceny a następnie został wybrany do dofinansowania. Powód wystawił i przesłał pocztą elektroniczną stronie pozwanej fakturę VAT numer (...) wystawioną tytułem premii. O fakcie zarekomendowania wniosku strony pozwanej do dofinansowania zawiadomiła także sama strona pozwana
w dniu 3 stycznia 2023 r. przesyłając m. in. informację o wyniku oceny wniosku o dofinansowanie.

Powód stwierdził, że wobec braku zapłaty kilkakrotnie zwracał się pocztą elektroniczną o zapłatę. Strona pozwana potwierdzała, że opłaci zaległość wno­sząc o zwłokę, co wynikało z treści wiadomości przesyłanych pocztą elek­tro­nicz­ną w dniu 14 grudnia 2022 r. i w dniu 30 grudnia 2022 r. oraz w dniu 4 stycznia 2023 r. Tym samym uznała roszczenie.

A. Ś. podał, że 11 stycznia 2023 r. wysłał kolejne wezwanie do zapłaty. Strona pozwana nadal nie zapłaciła. W dniu 12 lutego 2023 r. powód wy­słał pocztą elektroniczną ostateczne wezwanie do zapłaty. W dniu 7 marca 2023 r. strona pozwana uznała roszczenie w całości i zobowiązała się do zapłaty w terminie 14 dni, czego jednak nie uczyniła.

Powód naprowadził, że wybór strony pozwanej do dofinansowania w ramach programu RE_OPEN UK potwierdzały listy rankingowe, listy przypadków po­mocy publicznej otrzymanej przez stronę pozwaną oraz ostateczna lista odbio­rców. Z dokumentacji tej wynikało, że strona pozwana zawarła w ramach pro­gramu umowę z (...) spółką akcyjną o­trzymując wartość pomocy w kwocie 103.891,03 euro „brutto”. A. Ś. jako zleceniobiorca zrealizował w całości zakres umowy z 7 października 2023 r., opracował wniosek a strona pozwana została wybrana do dofinansowania
w ra­mach programu. Zgodnie z § 3. ust. 1. pkt a) umowy z dnia 7 października 2023 r. powód obciążył stronę pozwaną kwotą 6.150,00 zł wystawiając w dniu 24 października 2023 r. fakturę VAT numer (...). Termin zapłaty kwoty objętej fakturą VAT został określony na dzień 31 października 2022 r. Wobec po­zytywnego wyniku oceny wniosku oraz wybrania strony pozwanej do dofinan­so­wania w ramach programu zgodnie z § 3. ust. 1. pkt b) i pkt c) umowy z dnia 7 października 2023 r. powód wystawił w dniu 28 grudnia 2022 r. fakturę VAT numer (...) na kwotę 30.750,00 zł stanowiącą premię za sukces. Termin zapłaty tej kwoty przypadał na dzień 4 stycznia 2023 r. Pomimo upływu terminów płatności strona pozwana nie zapłaciła (k. 3 – 10).

Na podstawie odpisów dokumentów i wydruków dołączonych do pozwu o­raz twier­dzeń zawartych w uzasadnieniu pozwu referendarz sądowy Sądu Rejo­no­wego w Tar­nowie V Wydziału Go­spodarczego w dniu 29 marca 2024 r. wy­dał nakaz zapłaty w postępo­wa­niu upominawczym, którym nakazał stronie pozwanej (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ć., aby zapłaciła na rzecz powo­da A. Ś. kwotę 36.900,00 zł wraz z od­set­kami u­sta­wo­wy­mi za opóźnienie w transakcjach handlo­wych liczony­mi od kwot

1)  30.750,00 zł od dnia 5 stycznia 2023 r. do dnia zapłaty,

2)  6.150,00 zł od dnia 1 listopada 2023 r. do dnia zapłaty

oraz kwotę 4.262,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 4.262,00 zł od dnia uprawomocnienia nakazu zapłaty do dnia zapłaty ty­tu­łem zwrotu kosztów procesu w ter­minie dwóch ty­go­dni od dorę­czenia na­ka­zu, albo wniosła w tym­że ter­minie sprzeciw (k. 71).

W dniu 17 kwietnia 2024 r. (data oddania przesyłki w placówce pocztowej operatora pocztowego obowiązanego do świadczenia usług powszechnych) stro­na pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła sprzeciw od nakazu za­pła­ty z dnia 29 marca 2024 r., którego odpis został doręczony stronie pozwa­nej w dniu 4 kwietnia 2024 r., zaskarżając o­rze­czenie w całości.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zarzuciła, że powód nie wy­pełnił umowy wiążącej strony. Przed podpisaniem umowy deklarował, że był w stanie napisać wniosek na otrzymanie dotacji w kwocie od 2.000.000,00 zł. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spełniła wszystkie wymogi, aby ją otrzymać. Po podpisaniu umowy A. Ś. zmienił stanowisko. Strona pozwana nie otrzymała dotacji w kwocie 2.000.000,00 zł lecz w kwocie stanowiącej czwartą jej część. Po jej otrzymaniu strona pozwana nie mogła starać się o pozostałą część kwoty dotacji (k. 78, k. 83).

II

Stan faktyczny sprawy w znacznej części okazał się bezsporny.

Bezsporne było, że 7 października 2022 r. (...) spółka z ograniczoną od­powiedzialnością zawarła z A. Ś. umowę, której przedmiotem było opracowanie wniosku o dofinansowanie projektu w ramach naboru wniosków o dofinansowanie projektów w ramach programu RE_OPEN UK (k. 3 – 10, odpis umowy z dnia 7 października 2022 r. – k. 14 – 18).

Poza sporem było to, że w wyniku prowadzonej przez strony korespondencji i pracy A. Ś. nad wnioskiem (...) spółka z ograniczoną odpowie­dzialnością 14 października 2022 r. przesłała A. Ś. podpisane oświadczenie, w którym m. in. oświadczyła, że zapoznała się z regulaminem naboru o dofinansowanie projektów i akceptowała jego zasady (k. 3 – 10, wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną dnia 14 października 2022 r. – k. 42, odpis oświadczenia – k. 43 – 43 verte).

Nie było sporu co do tego, że 20 października 2022 r. A. Ś. prze­słał (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością pierwszą wersję wniosku (k. 3 – 10, wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną dnia 20 paź­dzier­nika 2022 r. – k. 44, odpis oświadczenia – k. 43 – 43 verte).

Bezsporne było to, że następnego dnia (...) spółka z ograniczoną odpo­wiedzialnością otrzymała wniosek z informacją o konieczności zapoznania się, we­ryfikacji i wysłania (k. 3 – 10, wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektronicz­ną dnia 21 października 2022 r. – k. 45 verte).

Poza sporem było, że A. Ś. wystawił w dniu 24 października 2023 r. fakturę VAT numer (...) na kwotę 6.150,00 zł za opracowanie wnio­sku, której termin zapłaty został określony na dzień 31 października 2022 r. (k. 3 – 10, wydruki faktury VAT numer (...) z dnia 24 października 2022 r. – k. 38, k. 62).

Nie było sporu co do tego, że 24 października 2022 r. A. Ś. prze­słał (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością pocztą elektroniczną fakturę VAT numer (...) za opracowanie wniosku o dofinansowanie (k. 3 – 10, wy­druk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną dnia 24 października 2022 r. – k. 46).

Bezsporne było, że wniosek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uzyskał pozytywny wynik oceny a następnie został wybrany do dofinansowania (k. 3 – 10, wydruk pisma z dnia 27 grudnia 2022 r. – k. 49 – 49 verte).

Poza sporem było, że wobec pozytywnego wyniku oceny wniosku oraz wy­brania (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do dofinansowania
w ra­mach programu A. Ś. wystawił w dniu 28 grudnia 2022 r. fakturę VAT numer (...) na kwotę 30.750,00 zł stanowiącą premię za sukces, przy czym termin zapłaty tej kwoty został określony na dzień 4 stycznia 2023 r. (k. 3 – 10, wydruki faktury VAT numer (...) z dnia 28 grudnia 2022 r. – k. 39, k. 61).

Nie było sporu, że A. Ś. przesłał pocztą elektroniczną (...) spół­ce z ograniczoną odpowiedzialnością fakturę VAT numer (...) wystawioną tytułem premii (k. 3 – 10, wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną dnia 28 października 2022 r. – k. 47).

Bezsporne było, że o fakcie zarekomendowania wniosku do dofinansowania zawiadomiła również sa­ma (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w dniu 3 stycznia 2023 r. prze­syłając m. in. informację o wyniku oceny wnio­sku o dofinansowanie (k. 3 – 10, wydruk wiadomości przesłanej pocztą e­lektroniczną dnia 3 stycznia 2023 r. – k. 48).

Poza sporem było, że wobec braku zapłaty A. Ś. kilkakrot­nie zwra­cał się pocztą elektroniczną do (...) spółki z ograniczoną odpowie­dzial­no­ścią o zapłatę (k. 3 – 10, wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną dnia 3 stycznia 2023 r. – k. 50, wydruk wiadomości przesłanej pocztą elek­tro­nicz­ną dnia 28 grudnia 2022 r. – k. 50, wydruk wiadomości przesłanej pocz­tą elektroniczną dnia 13 grudnia 2022 r. – k. 50 verte, wydruk wiadomości przesła­nej pocztą elektroniczną dnia 17 listopada 2022 r. – k. 50 verte).

Poza sporem było, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością po­twier­dzała, że opłaci zaległe wynagrodzenie (k. 3 – 10, wydruk wiadomości prze­słanej pocztą elektroniczną dnia 4 stycznia 2023 r. – k. 50, wydruk wiadomo­ści przesłanej pocztą elektroniczną dnia 14 grudnia 2022 r. – k. 50 verte, wy­druk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną dnia 13 grudnia 2022 r. – k. 50 verte).

Bezsporne było, że A. Ś. 11 stycznia 2023 r. wysłał kolejne wezwanie do zapłaty (k. 3 – 10, wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną dnia 11 stycznia 2023 r. – k. 52, skan wydruku pisma z dnia 11 stycznia 2023 r. – k. 56).

Nie było sporu, że 12 lutego 2023 r. A. Ś. wysłał pocztą elektro­niczną następne wezwanie do zapłaty (k. 3 – 10, wydruk wiadomości przesłanej pocz­tą elektroniczną dnia 12 lutego 2023 r. – k. 53, skany wydruku pisma z dnia 12 lutego 2023 r. – k. 54, k. 57).

Nie było sporu co do tego, że 7 marca 2023 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązała się do zapłaty w terminie 14 dni (k. 3 – 10, wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną dnia 7 marca 2023 r. – k. 53).

Bezsporne było, że wybór (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do dofinansowania w ramach programu RE_OPEN UK potwierdzały listy rankin­gowe, listy przypadków pomocy publicznej otrzymanej przez (...) spółkę z o­graniczoną odpowiedzialnością oraz ostateczna lista odbiorców (k. 3 – 10, wy­druk listy wniosków rekomendowanych do dofinansowania – k. 24 – 25, wydruk listy przypadków pomocy publicznej otrzymanej przez beneficjenta – k. 28, wydruk ostatecznej listy odbiorców – k. 29 – 37).

Poza sporem było, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością za­warła w ramach programu umowę z (...) spółką akcyjną otrzymując wartość pomocy w kwocie 103.891,03 euro „brutto” (k. 3 – 10, wydruk ostatecznej listy odbiorców – k. 29 – 37).

Sąd Rejonowy w Tarnowie ustalił ponadto następujący stan faktycz­ny:

A. Ś. prowadził działalność gospodarczą począwszy od 17 grud­nia 2018 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmował się przede wszystkim pozostałym doradztwem w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Dowód: wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej z dnia 5 marca 2024 r. – k. 69 – 69 verte .

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 16 października 2020 r. r. została zarejestro­wana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądo­wego. Przedmiotem prowadzonej przez (...) spółkę z ograniczoną odpowie­dzial­nością była m. in. produkcja pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych.

Dowód: wydruk informacji odpowiadającej odpisowi aktualnemu
z re­jestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 28 grudnia 2023 r. – k. 66 – 68 verte .

Przed zawarciem przez strony umowy A. Ś. zwrócił się do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o podanie informacji, z których wynika­łoby, czy spółka ta mogła wziąć udział w naborze na uzyskanie dofinansowania dla przedsiębiorców, którzy ponieśli straty na skutek opuszczenia Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię.

A. Ś. nie zawarłby umowy z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, gdyby z uzyskanych przez niego informacji wynikało, iż (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie mogła być uczestnikiem takiego na­boru.

Informacje dotyczące naboru były jawne. Potencjalni uczestnicy naboru wniosków na dofinansowanie mogli zapoznać się z tymi informacjami jeszcze przed podpisaniem umowy na opracowanie wniosku na dofinansowanie.

Dowód: zeznania świadka H. Ś. – k. 118 verte – 120.

W dniu 7 października 2022 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako zleceniodawca zawarła z A. Ś. jako zleceniobiorcą umowę o opracowanie wniosku o dofinansowanie.

Zgodnie z § 1. umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie przedmiotem umowy było opracowanie na rzecz zleceniodawcy wniosku o dofinansowanie projektu w ramach naboru wniosków o dofinansowanie projektów w ra­mach programu RE_OPEN UK w ramach działania 1. wsparcie przedsiębiorstw niekorzystnie dotkniętych skutkami Brexit. Przedmiot umowy obejmował przy­go­to­wanie wyjaśnień i uzupełnień na etapie oceny wniosku o dofinansowanie. Przed­miot umowy nie obejmował przygotowania dokumentów do podpisania umowy i rozliczenia przyznanego dofinansowania.

Dowód: odpis umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie
z dnia 7 października 2022 r. – k. 14 – 18 .

Umowa dotyczyła napisania wniosku o dofinansowanie z rezerwy dostosowawczej w związku z ze skutkami opuszczenia Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię.

Dowód: odpis umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie
z dnia 7 października 2022 r. – k. 14 – 18; zeznania świadka H. Ś. – k. 118 verte – 120.

W myśl § 2. ust. 1. umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie zleceniobiorca zobowiązał się do wykonania czynności w postaci opracowania wniosku, o którym mowa w § 1. ust. 1. umowy
w ter­minie do 21 października 2022 r. najpóźniej na 3 godziny przed końcem na­boru (§ 2. ust. 1. umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie).

Zleceniodawca został zobowiązany do wysłania wniosku poprzez wskaza­ną w umowie stronę internetową za pomocą funkcji „wyślij” najpóźniej 21 paź­dziernika 2022 r. do godziny 23 ⁵⁸, tj. przed zakończeniem terminu naboru wniosków (§ 2. ust. 2. umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie).

Zgodnie z § 3. ust. 1. lit. a). umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie za usługę będącą przedmiotem umowy zleceniobiorca miał otrzymać wynagrodzenie w wysokości 5.000,00 zł „netto” [§ 3. ust. 1. lit. a) umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Stosownie do brzmienia § 3. ust. 1. lit. b). umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie za usługę będącą przedmiotem umowy zleceniobiorca miał otrzymać dodatkowo wynagrodzenie mające postać premii za sukces w wysokości 5.000,00 zł „netto”, przy czym warunkiem wypłaty premii za sukces było uzyskanie przez zleceniodawcę informacji o pozytywnym wyniku oceny wniosku [§ 3. ust. 1. lit. b) umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku
o dofinansowanie].

Jak stanowił § 3. ust. 1. lit. c). umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie za usługę będącą przedmiotem umowy zleceniobiorca miał otrzymać dodatkowo wynagrodzenie mające postać premii za sukces w wysokości 20.000,00 zł „netto”, przy czym warunkiem wypłaty premii za sukces miało być uzyskanie przez zleceniodawcę informacji o wybraniu go do dofinansowania
w ramach konkursu o którym mowa w § 1. ust. 1. umowy [§ 3. ust. 1. lit. c) umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Stosownie do brzmienia § 3. ust. 3. lit. a). umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie, kwota wynagrodzenia określona w pkt 1) lit. a) zostać miała wypłacona w terminie 7 dni od podpisania umowy na konto bankowe zleceniobiorcy [§ 3. ust. 3. lit. a) umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Jak stanowił § 3. ust. 3. lit. b) umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie kwota wynagrodzenia określona w pkt 1) lit. b) zostać miała wypłacona w terminie 7 dni od otrzymania informacji o wyniku oceny wniosku na konto ban­kowe zleceniobiorcy wskazane na fakturze, przy czym przez informację
o wy­niku oceny wniosku strony rozumiały informację otrzymaną drogą pocztową lub elektroniczną przez zleceniodawcę lub publikację wyników konkursu na stronie internetowej instytucji organizującej konkurs [§ 3. ust. 3. lit. b) umowy
z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Zgodnie z § 3. ust. 3. lit. c). umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie, kwota wynagrodzenia określona w pkt 1) lit. c) zostać z kolei miała wypłacona w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji o wyborze wniosku do dofinansowania na konto bankowe zleceniobiorcy wskazane na fakturze zaś jako informację o wyborze wniosku do dofinansowania strony rozumiały informa­cję otrzymaną drogą pocztową lub elektroniczną przez zleceniodawcę lub publikację na stronie internetowej instytucji organizującej konkurs [§ 3. ust. 3. lit. c) umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Do wynagrodzenia zostać miał doliczony podatek od towarów i usług
w wy­sokości określonej obowiązującymi przepisami (§ 3. ust. 4. zd. I. umowy
z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie).

D owód: odpis umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie
z dnia 7 października 2022 r. – k. 14 – 18.

Wartość dofinansowania uzyskanego w oparciu o wniosek, którego dotyczyła umowa z dnia 7 października 2022 r., odpowiadać miała wartości maszyny, którą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością miała zamiar nabyć. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zobligowana była w tym celu u­zyskać trzy oferty obejmujące ceny nabycia takiej maszyny. Oferty te zostały wy­mienione we wniosku przygotowywanym przez A. Ś.. Na tej podstawie została określona wartość dofinansowania ujawniona we wniosku. We wniosku wskazana została najniższa cena spośród ofert uzyskanych przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

A. Ś. przedstawił (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością informacje, zgodnie z którymi można było maksymalnie wnioskować o dofinansowanie do projektu, którego koszty kwalifikowane wynosiły 500.000,00 euro a z pomocy de minimis – 200.000,00 euro. Koszty kwalifikowane odpowiadały wartości wydatków a dofinansowanie stanowić miało odpowiedni procent wartości wydatków (w zależności czy to było dofinansowanie z pomocy publicznej czy też pomocy de minimis). To były maksymalne wartości, o które można było składać wniosek w ramach projektu RE_OPEN UK. Kwoty te jednak musiały przy tym pozostawać adekwatne i proporcjonalne do poniesionych strat będących rezultatem wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością początkowo rozważała zło­żenie wniosku o uzyskanie dofinansowania na zakup dwóch urządzeń ale ostatecznie zdecydowała się na złożenie wniosku dotyczącego dofinansowania kosztów nabycia jednego urządzenia. Zdecydowała się na to z tego względu, że nie była w stanie wykazać wyższej wartości strat będących skutkiem Brexitu, które uzasadniałyby wniosek w zakresie takim, jakim (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością chciała uzyskać dofinansowanie na nabycie 2 maszyn.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawiła dane, z których wynikało, że jeszcze w 2019 r. uzyskała przychody z działalności związanej ze współpracą z podmiotami z Wielkiej Brytanii na poziomie ok. 34.000,00 zł. W 2018 r. z kolei takie przychody (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosiły około 25.000,00 zł. W ramach wniosku można było wybrać jeden z tych dwóch okresów jako rok odniesienia. W tym przypadku został wybrany rok 2019. Ten okres czasu został porównany z rokiem 2021 r., w którym przychód (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach współpracy z podmiotami z Wielkiej Brytanii wyniósł 0,00 zł.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie przedstawiła A. Ś. dokumentów, z których wynikałoby, że w związku z Brexitem po­niosła wyższe straty. W szczególności nie przedstawiła żadnych środków,
z któ­rych wynikałoby, że np. miała zwartą umowę z dowolnym podmiotem
z Wiel­kiej Brytanii i na podstawie której miałaby uzyskiwać wyższe przychody,
a których nie uzyskała na skutek Brexitu i rozwiązania umowy.

Zważywszy na informację o kwotach, jakie można było uzyskać w ramach programu, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie informowała A. Ś., że chciała zrezygnować z naboru. Zawarta przez strony umowa zostałaby wówczas rozwiązana.

Zgodnie z projektem podmiot ubiegający się o dofinansowanie mógł je uzyskać w takim zakresie, który pozwoliłby odzyskać utracone przychody, ale nie doprowadzić do tego, aby przychody te były wyższe w porównaniu z tymi, które uzyskałby na podstawie współpracy z dowolnym podmiotem z Wielkiej Brytanii. Dotacja miała na celu odzyskanie strat nie zaś rozwój i zarabianie.

A. Ś. uprzedził (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, że ryzykowne byłyby starania o dofinansowanie nabycia 2 maszyn w sytuacji, kie­dy straty wynosiły około 34.000,00 zł z jednego wybranego roku. Wniosek mógł­by wówczas nie uzyskać dofinansowania a przynajmniej w tym zakresie by­ło większe ryzyko. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zdecydowała wówczas, że złoży wniosek o dofinansowanie tylko jednego urządzenia
i na tę kwotę wskazaną we wniosku czyli ponad 103.000,00 euro.

Dowód: zeznania świadka H. Ś. – k. 118 verte – 120.

Wniosek został przygotowany przez A. Ś. i przesłany (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wniosek został przesłany do M. K., który działał za (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. To M. K. miał zapoznać się z wnioskiem i wniosek złożyć.

D owód: wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczna w dniu 21 października 2022 r. – k. 45 verte ; zeznania świadka H. Ś. – k. 118 verte – 120.

W czasie współpracy stron podczas przygotowywania wniosku o dofinan­so­wanie nie było żadnych problemów w tym również w kontaktach z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

D owód: zeznania świadka H. Ś. – k. 118 verte – 120.

Wniosek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na kwotę finanso­wania w wysokości 103.891,03 euro otrzymał pozytywną ocenę i został reko­men­dowany do dofinansowania.

D owód: wy­druk listy wniosków rekomendowanych do dofinansowa­nia – k. 24 – 25 ; wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną
w dniu 29 grudnia 2022 r. – k. 48 – 48 verte ; wydruk pisma z dnia 27 grudnia 2022 r. – k. 49 – 49 verte ; zeznania świadka H. Ś. – k. 118 verte – 120.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zawarła umowę z (...) spółką akcyjną.

Dowód: wydruk listy przypadków pomocy publicznej otrzymanej przez beneficjenta – k. 28.

W ramach projektu realizowanego pod nazwą program RE_OPEN UK
w ramach działania 1. wsparcie przedsiębiorstw niekorzystnie dotkniętych skutkami Brexit nie było możliwości uzyskania przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością kwoty dofinansowania opiewającej na sumę 2.000.000,00 zł.

Dowód: zeznania świadka H. Ś. – k. 118 verte – 120.

W dniu 24 października 2022 r. A. Ś. wystawił (...) spółce z o­gra­niczoną odpowiedzialnością fakturę VAT numer (...) opiewającą na kwotę 5.000,00 zł „netto”, tj. 6.150,00 zł „brutto” w związku z opracowaniem wniosku o dofinansowanie. W treści faktury VAT termin zapłaty kwoty nią objętej wskazany został na dzień 31 października 2022 r.

Dowód: wydruki faktury VAT numer (...) z dnia 24 października 2022 r. – k. 38, k. 62.

Wystawiona faktura VAT została przesłana (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością pocztą elektroniczną w dniu 24 października 2022 r.

Dowód: wydruki wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną w dniu 24 października 2022 r. – k. 46, k. 51 verte .

A. Ś. naliczył (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością premię za pozytywną ocenę wniosku oraz premię za wybranie wniosku do dofinansowania, w związku z czym w dniu 28 grudnia 2022 r. wystawił fakturę VAT numer (...) na kwotę 25.000,00 zł „netto”, tj. 30.750,00 zł „brutto” z terminem płatności odroczonym do dnia 4 stycznia 2023 r.

Dowód: wydruki faktury VAT numer (...) z 28 grudnia 2022 r. – k. 39, k. 61.

Wystawiona przez A. Ś. faktura VAT została przesłana (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością pocztą elektroniczną w dniu 28 grudnia 2022 r.

Dowód: wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną w dniu 28 grudnia 2022 r. – k. 47.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością deklarowała zapłatę wynagrodzenia zarówno po wystawieniu przez A. Ś. pierwszej faktury VAT jak i drugiej faktury VAT obejmującej premię za sukces. Nie twierdziła przy tym wówczas, że kwota dofinansowania uzyskana na podstawie wniosku przygotowanego przez A. Ś. była za niska.

Dowód: wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną w dniu 4 stycznia 2023 r. – k. 50; wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną w dniu 14 grudnia 2022 r. – k. 50 verte ; wydruk wiadomości przesła­nej pocztą elektroniczną w dniu 7 marca 2023 r. – k. 53; zeznania świad­ka H. Ś. – k. 118 verte – 120.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością gdyby tylko nie zgadzała się z uzyskaną kwotą dofinansowania, to mogła samej umowy o dofinansowanie nie podpisywać i starać się o dofinansowanie w innej, wyższej kwocie np.
w ramach kolejnego naboru do dofinansowania z tego samego programu.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie zgłaszała A. Ś., że kwota dofinansowania jej nie odpowiadała.

Dowód: zeznania świad­ka H. Ś. – k. 118 verte – 120.

M. K. działając za (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną w dniu 7 marca 2023 r. A. Ś. stwierdził, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zapłaci wynagrodzenie w terminie do 14 dni.

Dowód: wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną w dniu 7 marca 2023 r. – k. 53.

W wiadomości przesłanej na adres poczty elektronicznej (...) spółki z o­graniczoną odpowiedzialnością A. Ś. zadeklarował wstrzymanie złoże­nia pozwu do dnia 21 marca 2023 r. A. Ś. stwierdził, że zaległe wynagro­dzenie powinno zostać zapłacone z odsetkami.

Dowód: wydruk wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną w dniu 7 marca 2023 r. – k. 53.

Powyższy stan faktyczny sprawy został uznany w znacznej części za bez­sporny na podstawie art. 230. k.p.c.

Bezsporne było, że 7 października 2022 r. (...) spółka z ograniczoną od­powiedzialnością zawarła z A. Ś. umowę, której przedmiotem było opracowanie wniosku o dofinansowanie projektu w ramach naboru wniosków o dofinansowanie projektów w ramach programu RE_OPEN UK.

Poza sporem było to, że wyniku prowadzonej przez strony korespondencji i pracy A. Ś. nad wnioskiem (...) spółka z ograniczoną odpowie­dzialnością 14 października 2022 r. przesłała A. Ś. podpisane oświadczenie, w którym m. in. oświadczyła, że zapoznała się z regulaminem naboru o dofinansowanie projektów i akceptowała jego zasady.

Nie było sporu co do tego, że 20 października 2022 r. A. Ś. prze­słał (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością pierwszą wersję wniosku.

Bezsporne było to, że następnego dnia (...) spółka z ograniczoną odpo­wiedzialnością otrzymała wniosek z informacją o konieczności zapoznania się, we­ryfikacji i wysłania.

Poza sporem było, że A. Ś. wystawił w dniu 24 października 2023 r. fakturę VAT numer (...) na kwotę 6.150,00 zł za opracowanie wniosku, której termin zapłaty został określony na dzień 31 października 2022 r.

Nie było sporu co do tego, że 24 października 2022 r. A. Ś. prze­słał (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością pocztą elektroniczną fakturę VAT numer (...) za opracowanie wniosku o dofinansowanie.

Bezsporne było, że wniosek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uzyskał pozytywny wynik oceny a następnie został wybrany do dofinansowania.

Poza sporem było, że wobec pozytywnego wyniku oceny wniosku oraz wy­brania (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do dofinansowania
w ra­mach programu A. Ś. wystawił w dniu 28 grudnia 2022 r. fakturę VAT numer (...) na kwotę 30.750,00 zł stanowiącą premię za sukces, przy czym termin zapłaty tej kwoty został określony na dzień 4 stycznia 2023 r.

Nie było sporu, że A. Ś. przesłał pocztą elektroniczną (...) spół­ce z ograniczoną odpowiedzialnością fakturę VAT numer (...) wystawioną tytułem premii.

Bezsporne było, że o fakcie zarekomendowania wniosku do dofinansowania zawiadomiła również sa­ma (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w dniu 3 stycznia 2023 r. prze­syłając m. in. informację o wyniku oceny wnio­sku o dofinansowanie.

Poza sporem było, że wobec braku zapłaty A. Ś. kilkakrot­nie zwra­cał się pocztą elektroniczną do (...)spółki z ograniczoną odpowie­dzial­nością o zapłatę.

Poza sporem było, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością po­twier­dzała, że opłaci zaległe wynagrodzenie.

Bezsporne było, że A. Ś. 11 stycznia 2023 r. wysłał kolejne wezwanie do zapłaty.

Nie było sporu, że 12 lutego 2023 r. A. Ś. wysłał pocztą elektro­niczną następne wezwanie do zapłaty.

Nie było sporu co do tego, że 7 marca 2023 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązała się do zapłaty w terminie 14 dni.

Bezsporne było, że wybór (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do dofinansowania w ramach programu RE_OPEN UK potwierdzały listy rankin­gowe, listy przypadków pomocy publicznej otrzymanej przez (...) spółkę z o­graniczoną odpowiedzialnością oraz ostateczna lista odbiorców.

Poza sporem było, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością za­warła w ramach programu umowę z (...) spółką akcyjną otrzymując wartość pomocy w kwocie 103.891,03 euro „brutto”.

Fakty te przytoczone przez powoda w pozwie nie docze­kały się z przeciw­nej stro­ny wyraź­nego za­przeczenia czy też po­twierdzenia. Skoro za­tem stro­na prze­ciwna nie wypowiedziała się co do przyto­czonych okoliczności, fakty te sąd, mając na uwadze treść pozwu jak i sprzeciwu od nakazu zapłaty oraz wy­ni­ki ca­łej rozprawy w szczególno­ści dowody z od­pisów dokumentów i wy­dru­ków za­le­gają­cych w aktach sprawy oraz zeznania świadka, mógł u­znać za przyzna­ne a w konse­kwen­cji za rze­czy­wiście zaistniałe.

Rekonstrukcji stanu faktycznego w pozostałej części sąd dokonał na pod­stawie od­pisów do­kumentów i wydruków zgromadzonych w toku postępo­wa­nia dowo­dowego. Sąd nie dopatrzył się uchy­bień w ich treści oraz formie.

Odpisy dokumentów a także wydruki sąd uznał w ca­łości za auten­tyczne i wiary­godne. Żadna ze stron ich nie kwestiono­wała, tak pod względem popraw­ności formal­nej jak i material­nej. Nie u­jaw­niły się też ja­kie­kolwiek oko­liczności podwa­żające moc dowo­dową odpisów tych do­ku­mentów, które nale­żałoby brać pod uwagę z u­rzę­du. Do­mnie­mania, z któ­rych korzystają do­ku­menty u­rzę­dowe jak i prywatne [auten­tyczno­ś­ci i zło­żenia zawar­tego w nim o­świad­cze­nia przez o­sobę, która podpi­sała doku­ment prywatny ( vide: T. Ereciń­ski, „Kodeks postę­powania cywil­nego. Komen­tarz. Część pierwsza. Postępowa­nie rozpoznaw­cze. Część druga. Po­stępowa­nie za­bez­pie­cza­ją­ce. Tom 1”, wyda­nie 2, Wydawnic­two Prawnicze Lexi­sNexis, War­szawa 2007 r., pod red. T. Ere­cińskie­go, s. 576, teza 11 do art. 245, s. 590, teza 1 do art. 253)], pozostały niewzruszone. Do­ku­menty pry­wat­ne stanowiły do­wód te­go, że o­soby, które je podpi­sały, zło­ży­ły oświad­czenia za­warte w doku­men­tach (art. 245. k.p.c. w zw. z art. 233. § 1. k.p.c.). Wy­druki natomiast stanowiły dowód co do istnienia zapisu kompute­ro­we­go o określonej treści, która została w nich za­warta, w chwili dokonywania wy­druku (art. 309. k.p.c. i art. 243 ¹. k.p.c. w zw. z art. 233. § 1. k.p.c.) ( vide: wyrok Sądu Apelacyj­nego w Krakowie z dnia 8 lutego 2013 r., sygn. akt I ACa 1399/12, nie publ., LEX numer 1362755).

Zeznania świadka H. Ś. stanowić mogły podstawę czynio­nych u­staleń faktycznych, ja­ko że w zakresie okoliczności re­lewantnych z punktu widzenia rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy co do za­sady jawiły się one ja­ko ja­sne i logiczne, a nadto pozostawały wewnętrznie spójne i korespondowały
z po­zostałą częścią mate­riału dowodowego. Zeznania świadka sta­nowiły spójną całość, za­tem sąd nie znalazł powodów, by kwe­stio­nować którąkolwiek ich część tym bardziej, że stro­ny postępowania nie przed­stawiły żadnego dowodu, który mógłby poddać w wątpliwość te depozy­cje. Świa­dek potwier­dził, że strona pozwana zawarła z powodem umowę i że na podstawie zawartej umowy powód wywiązał się ze swojego zobowiązania w przeciwieństwie do strony pozwanej. Świadek zeznał, że strona pozwana nie miała żadnych obiekcji co do wykonania przez powoda umowy oraz że miała możliwość ubiegania się o wyższą kwotę dofinansowania, gdyby tylko to uzyskane w kwocie ponad 103.000,00 euro okazało się za niskie, choć zgodnie z depozycjami świadka strona pozwana szans na uzyskanie dofinansowania w wyższej kwocie nie miała z przyczyn dotyczących strony pozwanej. Zauważyć również należało, że treść wiadomości wysłanych pocztą elektroniczną a pochodzących od M. K., który występował w toku procesu jako pełnomocnik strony pozwanej, świadczyła
o tym, że strona pozwana zdawała sobie sprawę z obowiązku spełnienia świadczenia na rzecz powoda w zamian za zrealizowane przez niego zadanie, co wy­rażał M. K. poprzez deklaracje zapłaty wynagrodzenia A. Ś., do czego jednak ostatecznie nie doszło.

Zważywszy zatem na zaoferowane przez powoda i przeprowa­dzone do­wody nale­ża­ło przy tym stwierdzić, iż okoliczności uzasadniających w ja­kikol­wiek sposób uchybienie terminowi zapłaty w związku z zawarciem przez stronę pozwaną u­mowy łączącej cechy umowy o działo i umowy o świadczenie usług (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie wykazała.

Jeśli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje w rezultacie braku udowodnienia fak­tów przy­toczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. Zatem skoro stro­na, na której spoczywał ciężar udowodnienia okoliczności, nie przytoczyła wy­starczających dowodów na poparcie swych twierdzeń, to ponosi ryzyko nieko­rzystnego dla siebie rozstrzygnięcia.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością pomimo możliwości zgła­szania środków do­wodo­wych nie zgłosiła na czas żadnych wiarygodnych dowo­dów nie wykazując tym sa­mym nale­żytego zaintere­sowa­nia swymi spra­wa­mi. Wręcz nawet przeciwnie treść wiadomości przesyłanych pocztą elektroniczną
a pochodzących od M. K. świadczyła o tym, że strona pozwana doskonale zdawała sobie sprawę z obowiązku zapłaty wynagrodzenia należnego powodowi nie zgłaszając żadnych zastrzeżeń co do spełnionego przez A. Ś. świadczenia. Sąd zaś uznał, iż nie ma pod­staw do uzu­pełnienia z u­rzędu postępowania do­wodowego. W tym za­kresie sąd nie mógł wy­ręczać strony i nie­jako w zastęp­stwie przepro­wadzać taki dowód, gdyż takie postę­po­wa­nie byłoby sprzeczne z za­sadą kon­tra­dyktoryj­no­ści ( vide: wyrok Sądu Apela­cyj­nego w Białym­stoku z dnia 25 lute­go 2003 r., sygn. akt I ACa 36/03, publ. OSA 2003 r., nr 10, poz. 46). Zgod­nie natomiast ze sta­nowiskiem Sądu Najwyż­szego „od 1 lipca 1996 r. wskutek zmiany treści art. 232 KPC oraz skreślenia § 2 w art. 3 KPC nastąpiło zniesienie zasady odpo­wie­dzialności sądu za wynik postępowania dowodowe­go” (tak Sąd Najwyż­szy w wy­roku z dnia 7 paździer­nika 1998 r. sygn. akt II UKN 244/98, publ. OSNAP 1999 r., nr 20, poz. 662 i w wyroku z dnia 30 czerwca 2000 r., sygn. akt II UKN 615/99, publ. OSNAP 2002 r., nr 1, poz. 24). Rola sądu w sprawie winna ogra­niczać się jedynie do po­zo­stawania obiektyw­nym arbitrem w sporze stron (za­sada kontradyktoryjności). Sąd jedynie wyjąt­kowo może wy­kazywać inicja­ty­wę dowodową, spoczywającą cały czas na stro­nach pod groźbą przegrania proce­su. Zdanie powyższe po­zo­staje w pełni zgod­ne z przy­jętą linią orzecznic­twa i wy­kładnią Są­du Naj­wyż­sze­go, w myśl której „moż­liwość dopuszczenia przez sąd dowodu nie wskaza­ne­go przez strony nie oznacza, że sąd obowią­zany jest zastąpić własnym działaniem bez­czynność strony. Jedynie w szcze­gól­nych sy­tuacjach procesowych o wy­jąt­ko­wym charakterze sąd powi­nien sko­rzy­stać ze swojego upraw­nie­nia do podjęcia inicjatywy dowodowej (art. 232 kpc)” (tak Sąd Najwyższy w wyro­ku z dnia 5 listopada 1997 r., sygn. akt III CKN 244/97, publ. OSNC 1998 r., nr 3, poz. 52). Brak postępowania dowodo­wego prowadzonego z urzędu był przy tym uspra­wie­dli­wio­ny w świetle poglądu Sądu Najwyższego, w myśl któ­re­go „dzia­łanie sądu z u­rzędu i przeprowadzenie dowodu nie wska­zane­go przez stronę jest po uchyleniu art. 3 § 2 kpc dopusz­czalne tylko w wy­jąt­kowych sytuacjach proce­so­wych oraz musi wypływać z o­partego na zobiek­tywizowanej ocenie przeko­nania o ko­nieczności jego prze­prowadzenia” (tak Sąd Najwyższy w wy­roku z dnia 9 września 1998 r., sygn. akt II UKN 182/98, publ. OSNAP 1999 r., nr 17, poz. 556). Pogląd ten pozostaje tym bardziej ak­tualny w świetle o­becnie obowiązującego kodeksu postępowa­nia cywilnego a w szczególności w kontekście zmian wprowadzonych ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie u­sta­wy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 172 poz. 1804) jak i ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1469 z późn. zm.) oraz wreszcie ustawą z dnia 23 marca 2023 r. o zmianie u­sta­wy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r., poz. 614).

Sąd postanowił na podstawie art. 458 ⁵ . § 1. i § 4. k.p.c. w zw. z art. 235 ² . § 2. k.p.c. pominąć dowód wskazany przez peł­n­o­mocnika strony pozwanej na rozprawie w dniu 16 stycznia 2025 r. (k. 120), gdyż strona pozwana nie dość, że nie zgłosiła tego środka dowodowego już w sprzeciwie od nakazu zapłaty
w sposób zgodny z art. 458 ⁵ . § 1. i § 4. k.p.c., co przecież było możliwe, to nie zgłosiła ich w terminie 2 tygodni od dnia, kiedy powołanie tych środków dowodowych stało się możliwe a przynajmniej nie pofatygowała się w żaden sposób uprawdopodobnić przy okazji ich zgłoszenia na rozprawie, że ich powołanie nie było możliwe wcześniej albo że potrzeba ich po­wołania wynikła później (art. 458 ⁵ . § 1. i § 4. k.p.c.) (k. 120, adnotacja 01:19:56).

Wnioski dowodowe zgłoszone na rozprawie w dniu 16 stycznia 2025 r. sąd uznał, zatem za spóźnione, jako że strona pozwana uchybiła terminowi do ich zgłaszania określonemu w art. 458 ⁵ . § 4. k.p.c. Poza tym w żaden sposób nie uprawdopodobniła, że ich powołanie nie było możliwe albo, że potrzeba ich powołania wynikła później.

Sąd postanowił również pominąć dowód z zeznań A. Ś. jako świadka zgłoszony przez stronę pozwaną na rozprawie w dniu 16 stycznia 2025 r. także z tego względu, że dowód taki był niedopuszczalny w świetle brzmienia art. 235 ² . § 1. pkt 1) k.p.c. w zw. z art. 299. k.p.c.

Sąd postanowił pominąć dowód z przesłuchania powoda i z przesłuchania za stronę pozwaną wchodzących w skład zarządu (k. 120 verte), gdyż zgło­szo­ne po­zostałe środki dowodowe pozwoliły w wystarczającym stopniu wyja­śnić fak­ty i­stotne dla rozstrzy­gnięcia sprawy [art. 299. k.p.c. i art. 300. § 1. k.p.c. w zw. z art. 227. k.p.c. w zw. z art. 235 ² . § 1. pkt 2) i pkt 5) k.p.c.]. Dowód
z przesłu­chania stron ma charakter subsydiarny, uzupełniają­cy i winien być prze­prowadzony wówczas, gdy zgromadzony w spra­wie materiał do­wodowy mo­że okazać się niewystarcza­jący dla merytorycz­nego rozstrzygnię­cia spra­wy, co nie mia­ło miej­sca w roz­strzy­ganej sprawie. Jako że wszyst­kie o­ko­liczności sprawy zostały do­sta­tecznie wyjaśnione, nie by­ło podstaw do te­go, by uzupeł­niać materiał dowodowy przepro­wadzając dowód z przesłuchania powoda bądź też z przesłuchania za stronę pozwaną członków zarządu.

III

Sąd Rejonowy w Tarnowie zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne zostało niemal w całości uwzględnione podle­ga­jąc oddaleniu jedynie w znikomym zakresie co do odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych żądanych przez powoda od kwoty 30.750,00 zł za okres poprzedzający dzień 6 stycznia 2023 r. a zatem za okres wcześniejszy aniżeli 7 dni licząc od daty uzyskania informacji przesłanej pocztą elektroniczną w dniu 29 grudnia 2022 r. o rekomendowaniu wniosku (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do dofinansowania.

Powód A. Ś. domagał się zasądzenia od (...) spółki z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością z siedzibą w Ć. łącznie kwo­ty 36.900,00 zł
w oparciu o art. 627. k.c. i art. 750. k.c. w zw. z art. 734. § 1. k.c. oraz art. 353 ^{( 1)}. k.c. a także § 3. ust. 1. lit. a), ust. 1. lit. b) i ust. 1. lit. c) oraz ust. 3. lit. a), ust. 3. lit. b) i ust. 3. lit. c) oraz ust. 4. umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie w zw. z art. 471. k.c., art. 476. k.c. i art. 477. § 1. k.c. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych nali­czanymi od kwoty 6.150,00 zł od dnia 1 listopada 2022 r. do dnia zapłaty i z od kwoty 30.750,00 zł od dnia 5 stycznia 2023 r. do dnia zapłaty w oparciu
o art. 359. § 1. k.c. oraz 481. § 1. k.c. jak i art. 4a. oraz art. 7. ust. 1. ustawy
z dnia 8 mar­ca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlo­wych (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1790).

W myśl art. 627. k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobo­wiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wy­nagrodzenia.

Po myśli art. 750. k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są uregu­lo­wane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu, tj. prze­pisy art. 734 – 749 k.c. w tym m. in. art. 740. k.c.

W myśl art. 734. § 1. k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zo­bowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zle­ce­nie.

Według przepisu art. 353 ¹. k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeci­wiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Na mocy § 3. ust. 1. lit. a) umowy z dnia 7 października 2022 r. strony u­mo­wy o opracowanie wniosku o dofinansowanie ustaliły, za usługę będącą przedmiotem umowy zleceniobiorca miał otrzymać wynagrodzenie w wysokości 5.000,00 zł „netto” [§ 3. ust. 1. lit. a) umowy z dnia 7 października 2022 r.
o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Stosownie do brzmienia § 3. ust. 1. lit. b). umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie za usługę będącą przedmiotem umowy zleceniobiorca miał otrzymać dodatkowo wynagrodzenie mające postać premii za sukces w wysokości 5.000,00 zł „netto”, przy czym warunkiem wypłaty premii za sukces było uzyskanie przez zleceniodawcę informacji o pozytywnym wyniku oceny wniosku [§ 3. ust. 1. lit. b) umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku
o dofinansowanie].

W myśl § 3. ust. 1. lit. c). umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie za usługę będącą przedmiotem umowy zleceniobiorca miał otrzymać dodatkowo wynagrodzenie mające postać premii za sukces w wysokości 20.000,00 zł „netto”, przy czym warunkiem wypłaty premii za sukces miało być uzyskanie przez zleceniodawcę informacji o wybraniu go do dofinansowania w ramach konkursu o którym mowa w § 1. ust. 1. umowy [§ 3. ust. 1. lit. c) umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Stosownie do brzmienia § 3. ust. 3. lit. a). umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie, kwota wynagrodzenia określona w pkt 1) lit. a) zostać miała wypłacona w terminie 7 dni od podpisania umowy na konto bankowe zleceniobiorcy [§ 3. ust. 3. lit. a) umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Jak wynikało z § 3. ust. 3. lit. b) umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie kwota wynagrodzenia określona w pkt 1) lit. b) zostać miała wypłacona w terminie 7 dni od otrzymania informacji o wyniku oceny wniosku na konto ban­kowe zleceniobiorcy wskazane na fakturze, przy czym przez informację
o wy­niku oceny wniosku strony rozumiały informację otrzymaną drogą pocztową lub elektroniczną przez zleceniodawcę lub publikację wyników konkursu na stronie internetowej instytucji organizującej konkurs [§ 3. ust. 3. lit. b) umowy
z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Zgodnie z § 3. ust. 3. lit. c). umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie, kwota wynagrodzenia określona w pkt 1) lit. c) zostać z kolei miała wypłacona w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji o wyborze wniosku do dofinansowania na konto bankowe zleceniobiorcy wskazane na fakturze zaś jako informację o wyborze wniosku do dofinansowania strony rozumiały informa­cję otrzymaną drogą pocztową lub elektroniczną przez zleceniodawcę lub publikację na stronie internetowej instytucji organizującej konkurs [§ 3. ust. 3. lit. c) umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie].

Do wynagrodzenia zostać miał doliczony podatek od towarów i usług
w wy­sokości określonej obowiązującymi przepisami (§ 3. ust. 4. zd. I. umowy
z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie).

Stosownie do brzmienia art. 471. k.c. dłużnik obowiązany jest do napra­wienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowią­za­nia, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem o­ko­liczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Po myśli art. 476. k.c. dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świad­czenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. Nie dotyczy to wy­pad­ku, gdy opóźnienie w spełnieniu świadczenia jest następstwem okoliczno­ści, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Stosownie do treści art. 477. § 1. k.c. w razie zwłoki dłużnika wierzyciel może żądać, niezależnie od wykonania zobowiązania, naprawienia szkody wy­nikłej ze zwłoki.

Odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czyn­ności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego wła­ści­we­go organu (art. 359. § 1. k.c.).

Po myśli art. 481. § 1. k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Stosownie do treści art. 4a. ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym o­późnieniom w transakcjach handlowych do transakcji handlowych nie stosuje się przepisu art. 481 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, 2337 i 2339 oraz z 2023 r. poz. 326 i 1285).

W myśl przepisu art. 7. ust. 1. ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym o­późnieniom w transakcjach handlowych – w transakcjach handlowych – z wyłącze­niem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny – wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach han­dlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wyma­galności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1)  wierzyciel spełnił swoje świadczenie

2)  wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.

Po myśli art. 627. k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zo­bo­wiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wy­na­grodzenia.

Norma art. 627. k.c. zawiera regulację statuującą istotę umowy o dzieło, o­kre­śla elementy istotne przedmiotowo umowy o dzieło oraz zasadni­cze o­bo­wiąz­ki stron umowy o dzieło. Stosownie do brzmienia tego przepisu umowa
o dzie­ło po­zostaje umową konsensualną, tj. dochodzi do skutku w wyni­ku osią­gnię­cia po­rozumienia przez kontrahentów, jest umową dwustronnie zobowią­zu­jącą a jed­nocześnie wzajemną, gdyż świadczenie jednej strony umowy pozo­sta­je od­powiednikiem świadczenia drugiej ze stron. Ponadto jest to umowa re­zul­tatu, a zatem umowa, której wynikiem wykonania ma być konkretny efekt, re­zultat, przy czym dzieło – finalny efekt umowy o dzieło – może mieć charakter materialny jak i niematerialny.

W przepisie art. 627. k.c. ustawodawca unormował umowę o dzieło,
w której przedmiotem świadczenia niepieniężnego wykonawcy może być re­zul­tat każdej pracy, który powstał w wyniku świadczenia wykonawcy ale może mieć charakter zarówno materialny jak i niematerialny. Do elementów konstytu­tywnych umowy o dzieło zo­stał zatem zali­czony rezultat wykonania tej umowy
w postaci konkretnego, uchwytnego wyniku wykonania umowy przez wykonaw­cę. Wynikiem wykonania umowy o dzieło ma być zatem osiągnięcie uzgodnio­nego przez strony rezultatu ( vide: K. Kołakowski, „Komentarz do ko­deksu cywil­nego. Księga trzecia. Zobo­wią­za­nia. Tom 2”, Wydawnictwo Prawni­cze Lexi­sNexis, War­szawa 2007 r., wydanie 8, pod red. G. Bieńka, s. 170, teza 1 do tytułu XV Umowa o dzieło).

Podstawowymi obowiązkami przyjmującego zamówienie wynikającymi
z u­mowy o dzieło jest wykonanie oznaczonego dzieła natomiast na zamawiają­cym ciąży obowiązek zapłaty wynagrodzenia. Obowiązki te statuowane zostały w przepisie art. 627. k.c.

Podstawowym obowiązkiem wynikającym z umowy o dzieło dla przyjmują­cego zamówienie pozostawało wykonanie oznaczonego dzieła, w czym przejawia­ła się wła­śnie odpłatność i wzajemność umowy o dzieło. Zamawiają­cy bowiem świadczy w zamian za dzieło wynagrodzenie.

Samo wynagrodzenie z umowy o dzieło może zostać wskazane w spo­sób wyraźny przez strony bądź też poprzez wskazanie podstaw do jego usta­le­nia. Oznaczało to, że wysokość wynagrodzenia mogła zostać wskazana wprost w samej umowie ale i mogła zostać wskazana poprzez odniesienie do innych podstaw, które pozwalałyby finalnie na jej określenie.

Częściowo bezsporny stan faktyczny sprawy oraz poczynione ustalenia faktyczne pozwoliły na przyjęcie, że po­między (...) spółką z o­gra­ni­czoną odpo­wiedzial­nością jako stroną zamawiającą a A. Ś. jako wykonawcą doszło do za­warcia umowy o cha­rakterze mieszanym, która częściowo pozostawała u­mo­wą o dzieło a częściowo umową o świadczenie usług. Okoliczność zawarcia sa­mej umowy pomiędzy stronami była przy tym bezsporna.

W części, w której przedmiotem umowy łączącej strony niniejszego po­stępowania było formalne sporządzenie wniosku o dofinansowanie projektu strony pozwanej umowę należało uznać za umowę o dzieło z kolei w tym zakresie, w jakim umowa obligowała A. Ś. do świadczenia bieżących usług związanych z przygotowaniem wyjaśnień i uzupełnień na etapie oceny wniosku o dofinansowanie (§ 1. ust. 1. zd. II. umowy z dnia 7 października 2022 r.), umowa pozostawała umową o świadczenie usług. Oznaczało to, że umowę tę należało ją zakwalifikować zarówno jako umowę o dzieło w myśl przepisu art. 627. k.c. (w części obejmującej sporządzanie wniosku o dofinansowanie jak
i należało zakwalifikować ją jako umo­wę o świadczenie usług, o której mowa
w art. 750. k.c. (w części dotyczącej świadczenia bieżących usług związanych
z przygotowaniem wyjaśnień i uzupełnień na etapie oceny wniosku o dofinanso­wanie).

W części, w której przedmiotem umowy łączącej strony niniejszego po­stępowania było m. in. przygotowywanie wniosku o dofinansowanie a przy tym jednocześnie świadczenie usług polegających na przygotowaniu wyjaśnień i u­zu­pełnień na etapie oceny wniosku o dofinansowanie, należało ją zakwalifikować jako umowę o dzieło w myśl przepisu art. 627. k.c. jak i jako umowę
o świad­czenie usług w rozumieniu art. 750. k.c. w zw. z art. 734. § 1. k.c.

Norma art. 750. k.c. zawiera ogólną regulację dla wykonywania wszelkie­go rodzaju świadczeń, których to wykonywanie nie zostało uregulowane w in­nych przepisach, nakazując do praw i obowiązków powstałych na tle świad­cze­nia takich usług stosować przepisy poświęcone umowie zlecenia. Przy czym sto­sowanie przepisów art. 734 – 749 k.c. powinno za każdym razem uwzględ­niać specyfikę konkretnych usług świadczonych w ramach danego sto­sunku praw­nego.

Z kolei norma art. 734. § 1. k.c. zawiera regulację statuującą umowę zle­cenia, określa elementy istotne przedmiotowo umowy zlecenia oraz zasadnicze obo­wiązki stron umowy zlecenia. Stosownie do brzmienia tego przepisu umowa zle­cenia pozostaje umową konsensualną, tj. dochodzi do skutku w wyniku o­siągnięcia porozumienia przez kontrahentów, co do zasady jest umową dwu­stronnie zobo­wiązującą, gdyż na jej podstawie do­chodzi do zobowiązania zle­ceniobiorcy do wykonania określonej czynności prawnej (w oparciu o umowę
o świadczenie usług do wykonania usługi) oraz do zobowiązania zleceniodawcy do zapłaty wynagrodzenia z tytułu dokonania określonej czynności prawnej (wykonania usługi). W prze­ciwieństwie do umowy o dzieło ex definitione umowy rezul­tatu u­mowa zlecenia czy też o świadczenie usługi u­kształ­towana została jako umowa starannego działania. Nie jest zatem umowa zlecenia czy też u­mo­wa o świadczenie usług umową rezultatu, gdyż przez świadczenie usług, przez które należało rozumieć wykonywanie równego rodzaju świadczeń nie unormo­wanych innymi typami umów, mieści się także prawidłowe, staranne działanie usługodawcy w celu osiągnięcia rezultatu. Obowiąz­kiem usługodawcy pozosta­je działanie nakiero­wane na umożliwie­niu zamawiającemu usługobiorcy skorzy­stania z danego rodzaj usług, niezależnie od ich rodzaju, co do zasady w za­mian za wynagrodze­nie należne usługodawcy. Takie obowiązki wynikały z art. 734. § 1. k.c. w zw. z art. 750. k.c. jak i odnoszących się do spo­sobu wykony­wania zobowią­zań art. 354. k.c. i art. 355. k.c.

Częściowo bezsporny stan faktyczny sprawy oraz poczynione ustalenia faktyczne pozwoliły natomiast na przyjęcie, że po­między (...) spółką z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością jako usługobiorcą i zarazem zamawiającym a A. Ś. jako usługodawcą i jednocześnie wykonawcą doszło do za­war­cia u­mowy o charakterze mieszanym zawierającej elementy umowy o dzieło
w po­staci przy­gotowania wniosku o dofinansowanie projektu na podstawie konkursu orga­nizowanego w ramach programu RE_OPEN UK ale i jed­nocześnie
o świadczenie usług polegających przygotowaniu wyjaśnień i uzupełnień na e­ta­pie oceny wniosku o dofinansowanie. Świadczenie ze strony wykonawcy i za­razem usługodawcy do­tyczyło zatem zarówno wykonania projektu dokumentu
w postaci wniosku o dofinansowanie jak na bieżących usługach polegających przygotowaniu wyjaśnień i uzupełnień na e­ta­pie oceny wniosku o dofinansowanie. Przy czym umowa ta w zakresie, w jakim wykonawca i usługodawca zobowiązał się do świadczenia usług w zakresie przygotowania wyjaśnień i uzupełnień na e­ta­pie oceny wniosku o dofinansowanie, nie mogła uchodzić ani za umowę o dzieło ani ściśle za umowę zle­cenia w rozu­mieniu art. 734. § 1. k.c., gdyż świadczenie takich usług, tj. przygotowanie wyjaśnień i uzupełnień obejmo­wało przede wszystkim czyn­ności faktyczne nie zaś tylko i wy­łącznie czynności prawne, jak wymaga tego ustawo­dawca w art. 734. § 1. k.c. Umowa ta stanowi­ła zatem w zakresie, w jakim wykonawca i usługodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz usługobiorcy i zarazem zamawiającego usług polegających na przygotowaniu wyjaśnień i uzupełnień na e­ta­pie oceny wniosku o dofinan­sowanie umowę o świadczenie usług w rozumieniu art. 750. k.c., gdyż czyn­ności polegające na przygotowaniu wyjaśnień i uzupełnień na e­ta­pie oceny wniosku o dofinan­sowanie obejmowało w zasadzie wy­łącznie czyn­no­ści faktycz­ne. Jednocze­śnie strony uzgodniły wyso­kość wynagrodzenia.

Na podstawie częściowo bezspornego stanu faktycznego jak i poczynionych ustaleń faktycznych należało stwierdzić, że strona pozwana złożyła wniosek o przyznanie dofinansowania, wniosek o dofinansowanie został pozytywnie oceniony a następnie wybrany do dofinansowania i co więcej strona pozwana zawarła umowę z (...) spółką akcyjną otrzymując dofinansowanie w kwocie 103.891,03 euro. Wszystko to nastąpiło na skutek działań powoda i podejmowanych czynności przez powoda w celu dopro­wadzenia do u­mieszczenia projektu na liście projektów przeznaczonych do dofinansowania. Przemawiało to zatem za tym, że powód wykonał należycie swoje zobowiązanie i spełnił świadczenie. Trudno zresztą o inny wniosek. Strony ewidentnie ustaliły, że warunkiem wypłaty części wynagrodzenia w kwocie 5.000,00 zł „netto” będzie przygotowanie wniosku, kolejna kwota 5.000,00 zł „netto” będzie należna wykonawcy już jako premia za sukces polegający na uzyskaniu przez stronę pozwaną informacji o pozytywnym wyniku oceny wniosku i wreszcie kwota 20.000,00 „netto” należała się powodowi również jako premii za sukces w przypadku uzyskania przez stronę pozwaną informacji o wy­borze do dofinansowania. Wszystkie te warunki zostały przy tym spełnione.

Na podstawie poczynionych ustaleń faktycznych należało stwierdzić, że po­między powodem a stroną pozwaną doszło do zawarcia umowy mieszanej o­bejmującej zarówno elementy umowy o dzieło jak i umowy o świadczenie usług, w wy­niku któ­rej powód wykonał swe obowiązki w całości, cze­go nie moż­na było stwierdzić o (...) spółce z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością. Jakkolwiek u­mowa zawarta przez za­ma­wiają­cego z wy­konawcą o­kreślała wysokość kwoty należne­go wynagrodze­nia i obligowała stronę pozwaną do zapłaty wynagrodzenia za wykonane czynności, to jednak (...) spółka z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością aż do dnia zamknięcia roz­prawy i wy­dania wyroku nie uczy­niła w całości zadość w sposób nale­żyty swe­mu podsta­wo­wemu obo­wiązkowi. O ile bo­wiem przyjmujący za­mówienie i za­razem usługodawca wywiązał się ze swych obowiązków
w ca­łości, to zamawiający częścio­wo nie zrealizował ciążą­cego na nim obo­wiąz­ku, tj. nie zapłacił wynagrodzenia za wy­konane czynności polegającej na przygotowaniu wniosku o dofinansowanie projektu, które to świad­cze­nie zostało przez wykonawcę zrealizowane. (...) spółka z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­no­ścią zobowią­zania swe­go należycie zatem nie wyko­nała, gdyż w chwili wniesienia pozwu nie zapłaciła wynagrodzenia w łącznej kwo­cie 30.000,00 zł „netto”, tj. 36.900,00 zł „brutto”.

Nie spełniając świad­czenia w postaci zapłaty wynagrodzenia za wyko­na­ne czynności strona pozwana sprzeniewierzyła się nie tylko obowiąz­kowi zama­wia­jącego sformułowa­nemu w art. 627. k.c. i art. 750. k.c. w zw. z art. 734. § 1. k.c., tj. po­legającemu na za­płacie umó­wionego wynagrodzenia jak i zasadzie le­żącej u pod­walin prawa zobowiązań, zgodnie z któ­rą pacta sunt se­rvanda. Skoro bowiem (...)spółka z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością zdecydowała się za­wrzeć umowę, w ra­mach której wykonane zostały na jej rzecz czynności w postaci przygotowania wniosku o dofinansowanie, który następnie został umieszczony na liście projektów przeznaczonych do dofinansowania ze środków z pro­gramu RE_OPEN UK i tym samym strona pozwana z usług świadczonych przez wykonawcę skorzystała, a rezultat umowy został osiągnięty, tj. wniosek
o do­finansowanie został złożony a projekt znalazł się ostatecznie na liście pośród innych projektów rekomendowanych do dofinan­sowania a zatem wniosek o dofinansowanie projektu został pozytywnie zweryfikowany, to obowiązana była również do spełnienia swego wzajemnego świad­cze­nia pole­ga­ją­ce­go na za­płacie wykonawcy umówio­nego wynagrodzenia. Inne roz­wią­za­nie w postaci braku spełnienia świadczenia z ty­tułu zawartej przez stronę pozwaną u­mowy za­wartej przez strony doprowadzi­łoby do zdestabili­zo­wa­nia pewności ob­rotu. Usankcjonowa­nie ta­kiego stanu rze­czy spowodowało­by trudne do przyję­cia kon­se­kwencje. Brak przy tym dowodu, aby powód za­mierzał zwol­nić (...) spółkę z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością z długu, sko­ro nie tylko wzywał do za­płaty, ale wskazy­wał rów­nież wy­sokość jego zo­bo­wiązania, ostatecznie zaś wystąpił ze stosow­nym po­wódz­twem. O tym natomiast, że występujący z po­zwem podmiot legity­mo­wany był do do­chodzenia zapłaty wynagrodzenia za wykonane dzieło i świadczone usługi, prze­ko­ny­wała treść art. 627. k.c. jak i art. 750. k.c.
w zw. z art. 734. § 1. k.c. a także art. 353 ^{( 1)}. k.c. w zw. z § 3. ust. 1. lit. a), ust. 1. lit. b) i ust. 1. lit. c) oraz ust. 3. lit. a), ust. 3. lit. b) i ust. 3. lit. c) oraz ust. 4. umowy z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie. (...) spółka z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością nie uczyniła przy tym użytku
z żad­nego z uprawnień z tytułu u­mowy łączącej w sobie cechy umów o dzieło
i o świadczenie usług, z których skorzystanie pozwoli­łyby uz­nać, że nie popadła w zwło­kę ze spełnie­niem swego świadczenia. W szczegól­ności nie podniosła żad­nych zaistniałych w rzeczywistości zarzutów względem u­praw­nienia wykonaw­cy, które u­za­sadnić mo­głyby po­wstrzymanie się przez za­ma­wiają­cego z za­pła­tą umówionego wynagrodzenia czy też zapła­tę wynagro­dze­nia z u­chybie­niem umownego termi­nu.

Zważywszy przy tym na zaoferowane przez strony i przeprowadzone do­wody nale­ża­ło przy tym stwierdzić, iż okoliczności uzasadniających w jaki­kol­wiek sposób uchybienie terminowi zapłaty z tytułu zawartej umowy z dnia 7 października 2022 r. czy też istnienia zobowiązania z tytułu umowy mieszanej łączącej cechy umowy o dzieło i o świadczenie usług w innej wyso­kości aniżeli wy­ni­kało to ze środków dowodowych przedstawionych przez powoda strona po­zwana nie wykazała, zaś „reguła dotycząca ciężaru dowodu nie może być ro­zu­mia­na w ten sposób, że zawsze, bez względu na okoliczności sprawy, spo­czy­wa on na stronie powo­do­wej. Jeżeli strona powodowa udowod­niła fakty przema­wiające za zasadnością powództwa, to na stronie pozwanej spoczywa ciężar udowodnienia ekscepcji i faktów uzasad­nia­ją­cych jej zdaniem oddalenie powódz­twa” (tak Sąd Najwyż­szy w wyro­ku z dnia 20 kwietnia 1982 r., sygn. akt I CR 79/82, nie publ., LEX nr 8416). Jeżeli zatem A. Ś. przed­stawił środki dowodowe w postaci odpisów doku­men­tów prywat­nych i wydru­ków, któ­rych treść uzasad­niała roszczenie, to (...) spółka z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością powi­nna przy­najm­niej podważyć prawdzi­wość wniosków wynikających
z od­pi­sów tych do­ku­mentów i wydruków przedstawionych w to­ku postępowa­nia przez powoda, co spowodowałoby, iż ciężar dowodu znów spocząłby na po­wo­dzie zgod­nie z tre­ścią art. 6. k.c.

Przytoczony wyżej in extenso przepis art. 471. k.c. normuje zasadę odpo­wiedzialności dłużnika z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zo­bo­wiązania zwanej odpowiedzialnością kontraktową. Odpowiedzialność sta­tu­o­wa­na art. 471. k.c. uzależniona została od zaistnienia kumulatywnie kilku przesła­nek a mianowicie niewykonania zobowiązania bądź też nienależytego wykonania zobowiązania, szkody powstałej w wyniku niewykonania bądź też nie­nale­żytego wykonania zobowiązania, związku przyczynowego pomiędzy nie­wykona­niem bądź też nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą oraz winy dłużnika.

Ciężar udowodnienia zaistnienia trzech spośród czterech przesłanek odpo­wiedzialności powszechnie zwanej kontraktową spoczywa na wierzycielu. Na­wet jednak ich udowodnienie nie gwarantuje definitywnego przypisania od­po­wiedzialności dłużnika z tego tytułu. Po stronie dłużnika bowiem zgodnie
z brzmie­niem części końcowej art. 471. k.c. ( verba legis art. 471. in fine k.c.: „…chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem oko­licz­ności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi”) istnieje możliwość egzone­racji, tj. wykazania, że nie ponosi on odpowiedzialności za niewykonanie bądź też nienależyte wykonanie zobowiązania w szczególności poprzez przed­stawienie o­ko­liczności, z których wynikać będzie, że niewykonanie bądź też nie­należyte wy­konanie zobowiązania było następstwem sytuacji, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Fakt braku zapłaty przez (...) spółkę z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością – na dzień zamknięcia rozpra­wy i na dzień wydania wyroku – A. Ś. środ­ków pie­nięż­nych w łącznej wyso­kości 36.900,00 zł wskazanej jako równowartość należnego mu wynagrodzenia zgodnie z brzmieniem § 3. ust. 1. lit. a), ust. 1. lit. b) i ust. 1. lit. c) oraz ust. 4. umowy z dnia 7 października 2022 r. a opisanych fakturami VAT numer (...) z dnia 24 października 2022 r. oraz numer (...) z dnia 28 grudnia 2022 r. wystawionymi w związku
z realizacją czynności na podstawie umowy wiążącej strony do­pro­wa­dził do kon­kluzji, że zamawia­jący popadł względem przyjmującego zamówienie w zwło­kę w wykonaniu zo­bowiązania z u­mowy o dzie­ło za­wartej z A. Ś.. Wnio­sek taki naka­zywało przy­jąć brzmienie art. 471. k.c. A. Ś. nie otrzymał środ­ków pie­niężnych od (...) spółki z o­gra­ni­czoną odpowiedzial­nością w wy­sokości wska­zanej w zawartej przez strony umowie jak i opisanej na fakturze VAT numer (...) z dnia 24 października 2022 r. i na fakturze VAT numer (...) z dnia 28 grudnia 2022 r., a które odpowiadało łącznej wysokości przyjętego przez strony wynagrodzenia w przypadku przygotowania wniosku oraz uzyskania informacji o pozytywnym wyniku oceny wniosku jak i u­zy­skania informacji o wybraniu wniosku do dofinansowania. Jeśli zatem po­mi­mo ist­nienia umowy i obo­wiąz­ku zama­wia­jącego zapłaty u­mówionego wyna­gro­dze­nia, zamawiający takiego wy­nagro­dze­nie nie płaci w od­powiedniej kwocie
i w termi­nie, to jako dłużnik przyjmują­cego zamówienie z tego tytułu popa­da co najmniej w opóź­nienie i po­woduje po­wstanie szkody w mieniu wykonawcy, któ­rego majątek nie po­większa się na skutek braku fi­zycz­nego uzy­skania środków pieniężnych w od­powiedniej wyso­kości. Nie­nale­żytym brakiem wykonania zobo­wią­za­nia pozostawał zatem nie tylko sam stan zwłoki (...) spółki z o­gra­ni­czo­ną odpowiedzial­nością w wy­ko­naniu zo­bo­wią­zania z zawartej umowy mieszanej ale i wręcz brak spełnienia świadczenia pieniężnego sprowadza­ją­cego się do zapła­ty wynagrodzenia w zamian za wykonane przez powoda zobowiązanie. Dłużnik zaś do­puszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w ter­mi­nie, a je­żeli termin nie jest ozna­czony, gdy nie speł­nia świadczenia nie­zwłocz­nie po wezwaniu przez wierzyciela, przy czym nie doty­czy to wypadku, gdy opóźnienie
w spełnieniu świadczenia jest następ­stwem okoliczności, za któ­re dłużnik od­po­wiedzialności nie ponosi (art. 476. k.c.). Oko­liczność ta zaś ozna­czała, że dłużnik nie wykonał zobowią­zania w tej części z przyczyn leżą­cych po jego stronie, zaś wniosek taki nakazywała przy­jąć treść art. 471. k.c. w zw. z art. 476. k.c. Do­mniemania prawne statuowane po­woła­nymi przepisami art. 471. k.c. i art. 476. k.c. obcią­żały dłużnika oraz na­kazywały przyjąć, że nie do­trzy­mując terminu zapłaty po­zostawał w zwło­ce nie zaś w opóźnieniu.

Zważywszy na ustalony stan faktyczny i powyższe rozważania a także brzmienie art. 477. § 1. k.c. w zw. z art. 627. k.c. jak i art. 750. k.c. w zw. z art. 734. § 1. k.c. a także art. 353 ^{( 1)}. k.c. w zw. z § 3. ust. 1. lit. a), ust. 1. lit. b) i ust. 1. lit. c) oraz ust. 4. umowy z dnia 7 października 2022 r. pozostawało stwierdzić, że stosownie do treści art. 477. § 1. k.c. A. Ś. mógł zasadnie do­ma­gać się względem strony pozwanej wykonania zobowiązania z u­mowy miesza­nej obejmującej elementy umowy o dzieło i umowy o świadczenie usług. U­praw­nienie A. Ś. z ty­tułu braku należytego wy­konania zo­bowiązania przez za­ma­wia­jącego sprowa­dzało się za­tem do możliwo­ści żądania wykonania przez (...) spółkę z o­gra­ni­czoną od­powiedzial­nością u­mo­wy mieszanej po­przez za­płatę nieuisz­czonego dotychczas wy­na­gro­dzenia jak i do możliwości żą­dania naprawienia szkody z tytułu zwłoki po­przez zapłatę odsetek u­sta­wo­wych za opóźnienie w transakcjach handlowych.

Co do rozstrzygnięcia o żądaniu zasądzenia odsetek od kwot przez stronę pozwaną niezapłaconych uprzed­nio tytułem wynagrodzenia to stwierdzić na­l­eżało, że zobowiązanie zamawiającego do zapłacenia umówionego wynagrodze­nia było zobowią­zaniem terminowym. Obo­wiązek za­płaty wynagrodzenia powstał bo­wiem w chwilach określonych zgodnie z treścią umowy z dnia 7 października 2022 r. i kolejno wystawianych faktur VAT jako terminy płatno­ści. Ter­min spełnienia takiego świad­czenia został zatem oznaczony przez czyn­ność prawną sta­tu­o­wa­ną prze­pisami art. 627. k.c. jak i art. 750. k.c. w zw. z art. 734. § 1. k.c. a także art. 353 ¹. k.c. w zw. z § 3. ust. 3. lit. a), ust. 3. lit. b) i ust. 3. lit. c) umowy z dnia 7 października 2022 r. i wolą stron. W przedmioto­wym przy­pad­ku kwota należna tytu­łem wynagrodzenia, która nie została zapłaco­na przez stronę pozwaną w zamian za przygotowanie wniosku, winna zostać wypłacona
w terminie wynikają­cym z umowy z dnia 7 października 2022 r. i z treści faktury VAT, tj. najpóźniej do 7 dni od podpisania umowy. Oznacza to, że zapłata kwoty 5.000,00 zł „netto”, tj. 6.150,00 zł powinna była nastąpić do dnia 31 października 2022 r. zważywszy na datę wystawienia i przesłania stronie pozwanej faktury VAT numer (...). Z kolei pozostała część wynagrodzenia obejmująca kwoty 5.000,00 zł „netto”, tj. 6.150,00 zł „brutto” należną w związku z pozytywnym wynikiem oceny wniosku o dofinansowanie oraz 20.000,00 zł „netto”, tj. 24.600,00 zł „brutto” należną tytułem wyboru wniosku do dofinansowania powinny zostać wypłacone do dnia 5 stycznia 2023 r. biorąc pod uwagę datę otrzymania przez stronę pozwaną informacji o pozytywnym wyniku oceny wniosku o dofinansowanie jak i informacji o wyborze wniosku do dofinansowania (29 grudnia 2022 r.). Od dnia następnego po dniu, w którym termin płat­ności upłynął, strona pozwana pozostawała zatem w zwłoce z wyko­naniem świad­cze­nia w po­staci zapłaty wynagrodzenia w tym zakre­sie, w ja­kim nie zostało zaspokojo­ne. W przedmiotowym przypadku kwoty należ­ne ty­tułem wynagrodzenia, winny zostać wypłacone w terminach wynikających z umowy a więc kwota 6.150,00 zł do dnia 31 października 2022 r. zaś kwoty 6.150,00 zł i 24.600,00 zł, tj. łącznie 30.750,00 zł do dnia 5 stycznia 2023 r.

Od dnia następne­go po tym dniach, w których terminy płatności upłynęły, strona pozwana pozostawała zatem w zwłoce z wyko­naniem świad­czenia w po­staci zapłaty wynagrodzenia. Powód w pozwie domagał się zapłaty łącznie kwoty 36.900,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za o­późnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot

⚫

6.150,00 zł od dnia 1 listopada 2022 r. do dnia zapłaty,

⚫

30.750,00 zł od dnia 5 stycznia 2023 r. do dnia zapłaty.

Sąd uwzględnił powództwo w zakresie odsetek liczonych od łącznej kwoty 36.900,00 zł od dat obliczo­nych zgodnie z treścią umowy oraz ustalonym stanem faktycznym co do daty uzyskania informacji o pozytywnym wyniku oceny wniosku o dofinansowanie jak i informacji o wyborze wniosku do dofinansowania, o czym strona pozwana dowiedziała się 29 grudnia 2022 r., tj. od kwot

⚫

6.150,00 zł od dnia 1 listopada 2022 r.,

⚫

30.750,00 zł od dnia 6 stycznia 2023 r.

w obu przypadkach do dnia zapłaty włącznie. W pozostałej niewielkiej części co do odsetek żądanych od kwoty 30.750,00 zł począwszy już od dnia 5 stycznia 2023 r. powództwo podlegało oddaleniu.

Źródłem roszczenia odsetkowego zgodnie z hipotezą art. 359. § 1. k.c. po­zostają czynność prawna, ustawa, orzeczenie sądu jak i decyzja właściwego or­ganu.

Ustawowym źródłem powstania wierzytelności z tytułu zapłaty odsetek za opóźnienie pozostawał powołany wyżej przepis art. 481. § 1. k.c.

Ustawowe źródło powstania wierzytelności z tytułu zapłaty odsetek za o­późnienie znajdowało opar­cie w ustawie o terminach za­płaty w transakcjach handlowych zwanej obecnie ustawą o prze­ciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych do transakcji handlowych.

I tak stosownie do treści art. 4a. ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych do transakcji handlowych nie stosuje się przepisu art. 481 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, 2337 i 2339 oraz z 2023 r. poz. 326 i 1285).

W myśl przepisu art. 7. ust. 1. ustawy o prze­ciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych – w transakcjach handlowych z wyłączeniem transakcji w których dłużnikiem jest podmiot pu­bliczny – wierzycielowi bez we­zwania, przysługują odsetki ustawowe za opóź­nienie w transakcjach han­dlo­wych, chyba, że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wyma­galno­ści świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie nastę­pujące warunki:

1)  wierzyciel spełnił swoje świadczenie;

2)  wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.

Jako że wynagrodzenie nie zostało zapłacone, w związ­ku z czym zapłata wynagrodzenia nie nastąpiła w całości w terminach wynikających z umowy za­war­tej przez strony jak i po części z faktur VAT wystawionych w związku z wyko­naniem umowy przez powoda i z tego tytułu powód był uprawniony do uzyska­nia swoistego odszkodowa­nia w postaci kwoty odpo­wiadającej odsetkom obliczo­nym od wynagrodzenia, które nie zostało zapłacone w termi­nie zapłaty
i za okres od dnia wymagalno­ści do dnia spóźnionego spełnienia świadczenia pieniężne­go, toteż sąd zasądził od­setki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot

⚫

6.150,00 zł od dnia 1 listopada 2022 r. do dnia zapłaty,

⚫

30.750,00 zł od dnia 6 stycznia 2023 r. do dnia zapłaty.

Strony nie wskazały przy tym w u­mowie innej wysoko­ści od­setek na­leż­nych
z ty­tułu opóź­nienia w za­płacie wynagrodzenia. Nie budziło przy tym wątpliwości, że umowa z dnia 7 października 2022 r. zawarta po­między stronami, z których wywo­dziły się wie­rzytel­ności A. Ś., pozostawała transak­cją handlową w rozu­mie­niu art. 4. pkt 1) ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, skoro w ich ra­mach następowało świadczenie usług względnie wykonanie konkretnego dzieła np. w postaci dokumentu w postaci wniosku o dofinansowanie, a strony tej umowy pozostawały przedsiębior­ca­mi i zawar­ły ją w związku z wykonywaną przez każdą z nich działalnością gospo­darczą.

Na koszty procesu, które biorąc pod uwagę stan istniejący w chwili zamknię­cia rozprawy, w sumie wyniosły 5.462,00 zł, składały się opłata od pozwu w kwocie 1.845,00 zł (pokwitowanie wpłaty na okładce akt, k. 13) oraz wynagro­dzenie profesjonalnego pełnomocnika powoda określone we­dług stawki mi­ni­mal­nej obliczonej od warto­ści przedmiotu sprawy, tj. w kwocie 3.600,00 zł
a także koszty opłaty skar­bo­wej od odpisu dokumen­tu stwier­dzającego ustanowienie zawodowego pełno­mocnika proceso­wego powoda w kwocie 17,00 zł (k. 11, k. 12).

Powstania innych kosztów postępowania żadna ze stron nie wykazała ani nie zażądała ich zasądzenia.

Sąd postanowił obciążyć stronę pozwaną kosztami procesu w łącznej kwocie 5.462,00 zł związanymi z wnie­sieniem pozwu w postępo­waniu upominawczym przez za­wodowego pełnomocnika i sprzeciwu przez stronę pozwaną oraz zasądzić od (...) spółki z o­gra­ni­czoną od­powiedzial­nością na rzecz powoda kwotę 5.462,00 zł tytułem zwrotu kosztów pro­cesu w tym kwotę 3.600,00 zł ty­tułem zwrotu kosz­tów zastępstwa procesowe­go. Kosz­ty procesu zasądzone na rzecz powoda obejmo­wały zatem kosz­ty związane z o­płatą od pozwu (1.845,00 zł) oraz z zastęp­stwem procesowym przez za­wodo­wego peł­no­moc­ni­ka, tj. kosz­ty wyna­grodze­nia (3.600,00 zł) oraz opłatę skar­bową od odpisu dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa pro­ce­sowego (17,00 zł).

Jednocze­śnie kwota 5.462,00 zł wska­zana wyżej wyra­żała całość kosz­tów procesu na zasadzie unifikacji i kon­centracji roz­strzygnię­cia o kosztach po­stę­powa­nia. Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania powinno bowiem zna­leźć wyraz w o­rze­czeniu kończącym postę­powanie i dotyczyć co do zasady wszystkich kosz­tów powstałych w związku z prowadzonym postępowa­niem cy­wil­nym. Wynikało to wprost z zasady unifika­cji i zasady koncentracji kosztów postępowania wyra­żonej w art. 108. § 1. k.p.c.

Wyżej wskazane względy zdecydowały o tym, że orzeczono jak w pkt I. sen­tencji, uznając powództwo na podsta­wie art. 627. k.c. i art. 750. k.c. w zw.
z art. 734. § 1. k.c. oraz art. 353 ¹. k.c. a także § 3. ust. 1. lit. a), ust. 1. lit. b)
i ust. 1. lit. c) oraz ust. 3. lit. a), ust. 3. lit. b) i ust. 3. lit. c) oraz ust. 4. umowy
z dnia 7 października 2022 r. o opracowanie wniosku o dofinansowanie w zw.
z art. 471. k.c., art. 476. k.c. i art. 477. § 1. k.c. jak i przy za­stosowaniu pozosta­łych po­wołanych w uzasadnie­niu przepisów za zasadne niemal w całości.

Rozstrzygnięcie o odsetkach zawarte w pkt I. sentencji znajdowało oparcie w brzmieniu art. 359. § 1. k.c. w zw. z art. 481. § 1. k.c. oraz art. 4. pkt 1), art. 4a. i art. 7. ust. 1. ustawy o prze­ciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom
w transakcjach handlowych.

O kosztach postępowania orzeczono w pkt III. sentencji po myśli art. 100. zd. II. k.p.c. w zw. z art. 98. § 1., § 1 ⁴. i § 3. k.p.c. a także art. 108. § 1. k.p.c. oraz art. 109. § 1. k.p.c. a także art. 18. ust. 1. i art. 13. ust. 2. w zw. z us­tawy
z dnia 28 lipca 2005 r. o kosz­tach sądo­wych w spra­wach cywil­nych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r., poz. 959 z późn. zm.) jak i § 2. pkt 5) w zw. z § 3. ust. 2. rozporządze­nia Ministra Sprawie­dliwości z dnia 22 paździer­ni­ka 2015 r. w spra­wie opłat za czynności radców praw­nych (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1935
z późn. zm.) a także art. 1. ust. 1. pkt 2) u­sta­wy z dnia 16 li­stopada 2006 r.
o opła­cie skarbo­wej (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r., poz. 2111 z późn. zm.).

SSR Michał Bień

Tarnów, dnia 27 marca 2025 r.